تکامل زبان و آسیب‌های رشدی

<p><span style=”font-size: 18px;”><font face=”Tahoma”>&nbsp;این کتاب به توانایی فراگیری&nbsp; و کاربرد زبان می‌پردازد، توانایی‌ای که کودکان سرتاسر جهان دارند. فراگیری زبان نشان می‌دهد که کودکان مجهز به ابزاری شناختی&nbsp; هستند که برای ارتباط زبانی، و درنتیجه برای تداوم گونه بشر ضروری است. معمولاً زبان را بدون تلاشی چشمگیر و آموزش رسمی فرا می‌گیریم. باوجوداین، کودکانی هستند که زبان را به این راحتی فرا نمی‌گیرند و در بزرگسالی هم تا سال‌های سال دچار آسیب&nbsp; زبانی هستند.&nbsp;</font></span></p><p><span style=”font-size: 18px;”><font face=”Tahoma”>کتاب حاضر مروری دارد از بسیاری از مطالبی که درباره تکامل زبان تا زمان نگارش کتاب، یعنی سال 2016 میلادی، مطرح شده است. از ژن FOXP2 و کار آن – که دوره‌ای ادعا می‌شد ژن زبان است – تا بخش‌های مختلف حافظه و ارتباط آن‌ها با زبان.</font></span></p><p><span style=”font-size: 18px;”><font face=”Tahoma”>در نهایت نیز نشان می‌دهد که آنچه در آن دوران به نام آسیب ویژه زبانی (SLI) می‌شناختیم واقعاً ویژه زبان نیست و با برخی از سایر توانایی‌های شناختی و نقص و آسیب در آن‌ها مرتبط است. بر همین مبنا نیز استدلال می‌کند که باید اصطلاح آسیب ویژه زبانی را کنار گذاشت و از کاربرد اصطلاح جایگزین، یعنی آسیب رشدی زبان حمایت می‌کند.</font></span></p>