«افسانۀ زبان»، با بهرهگیری از تفکرات رویکرد
شناختی در تلاش برای نشان دادن عملکرد واقعی زبان و ذهن است. در این راه با کنار
گذاشتن تصورات مغرضانهای که به عنوان افسانه از آنها یاد میشود حقایقی
در رابطه با زبان و سایر نظامهای ارتباطی ارائه میگردد که این کار در نهایت درک
درستتری از این قوۀ شناختی به دست میدهد.
زبان نه یک توانایی غریزی بلکه حاصل هوش
فرهنگی و ارتباطی انسان است. زبان معیار حیات انسان است و انسان بودن با آن معنا پیدا
میکند.