رشته‌ی نوین عصب ـ روانشناسی زبان به‌عنوان میان‌رشته‌ای که زبان‌شناسی را از جنبه‌های عصب‌شناختی، روان‌شناختی و شناختی به حوزه‌ی مطالعات بالینی پیوند می‌دهد، امروزه یکی از پویاترین و گسترده‌ترین زمینه‌های مطالعات زبان‌شناختی به شمار می‌آید. پس از برگزاری نخستین هم‌اندیشی عصب‌شناسی زبان در سال 1390 که با استقبال فراوانی روبرو شد، به منظور معرفی گستره‌ی فراتری از این دست پژوهش‌ها و بهره‌گیری هرچه بیشتر از یافته‌های پژوهشگران کشور در این حوزه‌ی چندگانه، انجمن زبان‌شناسی ایران نخستین همایش
عصب-روانشناسی زبان را در تاریخ هجدهم اردیبهشت 1393 برگزارکرد. کوتاهی زمان برگزاری این همایش تنها امکان سخنرانی را برای بخشی از این یافته‌ها فراهم می‌آورد؛ از این رو، هشت مقاله به صورت سخنرانی ارائه‌شد که همراه با شمار دیگری از مقالات ارزشمند در مجموعه‌ی پیش رو، به ترتیب حروف الفبای نام نویسندگان مسئول به چاپ رسیده است.
پس از دهه‌ها تلاش بی‌وقفه اندیشمندان برای مطالعه‌ی زبان و مغز از زاویه‌ای زبان‌شناختی، اکنون ما شواهد انبوهی از منابع گوناگون دراختیارداریم که افق‌های تازه‌ای را در پهنه عصب‌شناسی زبان به روی ما می‌گشاید، و آگاهی از آنها پرده از رازهای بسیاری در جهت شناخت این دو پدیده شگفت‌انگیز برمی‌دارد. سامان‌دهی جلسات این هم‌اندیشی نیز با این هدف صورت‌گرفت که موضوعات سخنرانی‌ها طیف متنوعی از مباحث مهم عصب‌شناسی زبان شامل نظریه‌های زیست‌شناختی زبان، پردازش واژگانی و زبان‌پریشی، قضاوت نحوی و کم‌شنوایی، رابطۀ زبان و موسیقی، فرایند نوواژه‌سازی و سازوکارهای عصب‌روان‌شناختی آن و رابطۀ اختلالات نحوی و ساختار مغز را دربرگیرد. مجموعۀ حاضر شامل شش مقاله‌ای است که در این جمع هم‌اندیشی به صورت سخنرانی ارائه‌شده‌اند.
